Produkowany w postaci niedużych, wrzecionowatych bloków z typowym dla regionu zdobieniem brzegów.Zdobienie odciskane jest w rozszczepialnej drewnianej foremce, tzw. „oscypiorce”.Właśnie od scypania (rozszczepiania) tych foremek pochodzi najprawdopodobniej nazwa sera: gwarowe uoz-scypek (uproszczone następnie do uoscypek) można przetłumaczyć jako rozszczepek.Tradycyjnie jego wyrobem trudnią się bacowie na hali. Po wydojeniu owiec do drewnianego skopka – gielety mleko zlewane jest przez lniane płótno (w ten sposób odcedza się np. źdźbła trawy itp.) do drewnianej puciery (rodzaj kadzi).
